Er zijn twee soorten mensen. Kattenmensen en idioten.
Het is al meermaals wetenschappelijk onderzocht en de conclusie is helder. Kattenmensen zijn intelligenter dan hondenmensen. Zo, wie had dat nou gedacht?

Ik. Ik ben zelf extreem intelligent en heb dus, niet geheel verrassend, twee katten. Katten zijn gave beesten. Net als hun baasjes zijn ze intelligent, bedachtzaam, speels, knap, onafhankelijk, ze gaan recht op hun doel af, maken hun eigen plan en wanneer ze toeslaan doen ze dat hard en succesvol. Katten zijn niet voor niets de meest succesvolle roofdieren op aarde. Je gelooft het zeker weer allemaal niet? Gebruik die Google search in de sidebar maar.

Nee, dan hondenbezitters. Mensen met een hond zijn laf. Ze kiezen een beest wat in de natuur in een troep (kudde) leeft en afhankelijk is van een leider. Een baas om ze te vertellen wat ze moeten doen, wat ze wel en niet mogen en om ze simpelweg een doel te geven in het leven. Hondenbezitters hebben dan ook vaak geen doel in hun eigen leven en doen ook maar wat. Ze halen voldoening uit het feit dat er eindelijk eens iemand naar ze luistert in hun zielige bestaan. Waarom wil je überhaupt een relatie met iemand aangaan, zij het een dier, op basis van hiërarchie? Mensen die dat doen neem ik sowieso al niet serieus. Veel religieuze mannen hebben hier bijvoorbeeld ook een handje van. Als je geen relatie kunt hebben op basis van gelijkwaardigheid met zwakkeren zoals huisdieren en vrouwen, ben je vent van niks.
Een hond geeft je liefde, dat is waar, maar een hond geeft iedereen liefde die lief tegen hem doet. Daarbij is hij geprogrammeerd om je liefde te geven omdat hij weet dat jij hem beschermt, leidt en eten geeft.

Een kat hoeft niks. Katten hebben een echte ‘personality’, in tegenstelling tot honden en hun bezitters. Een kat negeert je ook gewoon een groot gedeelte van de dag omdat hij, net als zijn baas, bezig is met het nastreven van hogere doelen en het werken aan zijn eigen ontwikkeling en carrière. Als hij dan toch ’s avonds besluit om bij je te zitten en je een kopje te geven, dan is dat enorm veel waard. Hij doet het om geen enkele andere reden dan omdat hij jou als baas gewoon een toffe vent vindt. Dat is de waardering die ik wil van de mensen en dieren in mijn leven.
Honden zijn afhankelijk van jou en zijn net als een klein kind. Je moet hem meerdere malen per dag uitlaten, je moet alles voorkauwen, je moet hem wassen, je moet hem aandacht geven, je moet, je moet, je moet. Bij een kat moet je niks. Een kat is zelf zindelijk en laat zichzelf wel uit. Katten zijn volwassen en vinden zelf uit hoe dingen werken. Een kat groeit met je mee in het leven.

Oh ja, had ik al gezegd dat honden stinken? Een huis met honden is niet om aan te ruiken. Ik ga dan ook niet om met hondenmensen. Ze verlagen, net als mannen met oorbellen, je IQ als je met ze praat. Als je eindelijk gewend bent aan die smerige geur van een halfnatte hond en je je over het achterlijke gespreksonderwerp heen hebt kunnen zetten, komt die kuthond je spijkerbroek en je handen weer aflikken. Volledig onder het kwijl ga je naar huis en weet je weer zeker dat je nooit geen hond zal nemen. Waarom zou je in godsnaam tekenen voor een leven vol kwijl, verplichtingen en luid geblaf? Alleen maar omdat je dan eens eindelijk over iemand de baas kunt spelen?

De stelling van vandaag is dan ook: Kattenmensen > hondenmensen.
Als je het er niet mee eens bent heb je een hond en of ben je een josti.

Toedels.